Manque

To było w pierwszej klasie szkoły podstawowej. Pamiętam tę niechęć tego kolegi, kiedy nauczycielka, z uporem maniaka, przekładała mu pióro z lewej do prawej ręki. A kiedy się odwracała i odchodziła, pióro z powrotem wędrowało do lewej... .
Dzisiaj, na szczęście, nie zwraca się już takiej uwagi, ani też nie gani osób leworęcznych.
13 sierpnia od 1992 roku, za sprawą członków Klubu Mańkutów z Wielkiej Brytanii, jest obchodzony Międzynarodowy Dzień Leworęcznych.
W zamierzchłych czasach mojej młodości, na osoby leworęczne mówiono mańkut od francuskiego słowa "manque", oznaczającego, między innymi, mankament. Leworęczność była uważana za "inność", z którą trzeba walczyć. Bo to wstyd.... .
Dzisiaj wiadomo, że leworęczność można nabyć genetycznie, może mieć podłoże patologiczne lub kulturowe.
Na pewno leworęczni posiadają inne schematy myślenia, co nie znaczy, że gorsze. U takich osób rozwijają się inne cechy charakteru.  A to wszystko dzieje się za sprawą oczywiście mózgu. Osoby leworęczne mają bardziej rozwiniętą prawą półkulę mózgu. A ta odpowiada za myślenie całościowe, syntetyczne. Odpowiada również za orientację przestrzenną. Stąd prawdopodobnie wśród osób leworęcznych jest wielu artystów, malarzy, rzeźbiarzy, architektów.
Wielkimi leworęcznymi byli: Ludiwg van Beethoven, Leonardo da Vinci, Albert Eistein, Napoleon Bonaparte, Winston Churchill. Z czasów nam bliższych: Paul McCartney, Jimmy Hendrix, Bob Dylan, Julia Roberts. A z naszych rodaków: Emilia Krakowska, Andrzej Wajda, Andrzej Mleczko.