sobota, 25 sierpnia 2012

O peelingu, scrub'ie i innych "ścieraczach"

Za czasów mojej młodości, czyli wtedy, kiedy dinozaury hasały stadami po Marszałkowskiej, peelingi nie były rozpowszechnione. Wprawdzie skórę dłoni przecierało się plastrami cytryny, aby były... bielsze i gładsze, a twarz pocierało plasterkami ogórka, ale... takie zabiegi traktowało się... jako zabawę.

Peeling ma przede wszystkim za zadanie rozświetlić, rozjaśnić i wygładzić skórę. 

Nie będę się tu rozwodzić nad peelingami gotowymi, dostępnymi na rynku kosmetycznym. Te najczęściej są łagodne, można je stosować praktycznie codziennie. 
Te przygotowywane przez nas, w "warunkach domowych" są nieco mocniejsze, można je stosować najlepiej raz w tygodniu.
Peeling stosujemy przed depilacją oraz przed nałożeniem samoopalacza.
Ale, jeśli wybieramy się na plażę - lepiej z peelingu zrezygnować.

Szczególny nacisk kładziemy na bardziej szorstkie częsci ciała, takie jak łokcie, kolana i stopy.

Peelingu powinny unikać osoby, które mają cerę naczynkową, rumień, wysypkę lub skórę podrażnioną. Te osoby powinny stosować tylko peelingi enzymatyczne.

Najpierw myjemy ciało, potem - osuszamy. A następnie skórę delikatnie zwilżamy i nakładamy peeling wykonując równocześnie masaż kolistymi ruchami.
Spłukujemy, osuszamy i... koniecznie nakładamy grubą warstwę balsamu lub masła do ciała.

Jeśli chodzi o rodzaje peelingów to są żele i mydła złuszczające - te do codziennej  pielęgnacji, oraz:
scruby solne - z tymi trzeba bardzo uważać, ponieważ są to peelingi najmocniejsze, niewskazane dla skóry wrażliwej, scruby cukrowe i enzymatyczne.

Z domowych scieraczy mogę polecić 
peeling z fusów z kawy zmieszanych z oliwą, 
peeling z soli z oliwą - przy czym tu można zastosować sól kuchenną, morską lub tę do kąpieli, 
peeling  z cukru z oliwą - ten peeling może być stosowany na suchą skórę z racji tego, że cukier pod wpływem ciepła rozpuszcza się,
oraz wszelkiego rodzaju peelingi ze zmielonych migdałów, orzechów, z otrębów pszennych, płatków owsianych lub różnego rodzaju kaszek - te peelingi można również stosować na sucho lub zmieszanych z jogurtem albo z balsamem.

Wszystkie peelingi wykonywane w domu na pewno są bardziej ekologiczne, bo... wiemy, co mieszamy, tylko problem jest ze sprzątaniem łazienki, a w szczególności wanny lub prysznica... . Dlatego... osobiście wolę scruby gotowe... .

 http://www.mydiychat.com/wp-content/uploads/2010/07/sugar_body_scrub.jpg


wtorek, 21 sierpnia 2012

Jabłuszka... czyli czas pomyśleć o zimie...

Po raz drugi tego lata dostałam jabłka. Grzechem byłoby nie wykorzystać ich... Tym bardziej, że dżemik z "pierwszego rzutu" zniknął błyskawicznie. 
A ja w ostatnich latach... no po prostu... szaleję... z przetworami. Jabłka są pozycją obowiązkową. I to nie takie tylko przesmażone i potem do ciast, ani nie kompoty a właśnie dżemy lub konfitury. Potem przychodzi czas na śliwki w occie tudzież dynię. I jeszcze po drodze są grzybki. A czasem i ogórki... . Ale, ogórki wyciekają... . Nie. Nie lubię. A w tym roku "zasadzam się" na czerwone borówki (w niektórych częściach naszego kraju zwane "brusznicami"). Moja ukochana mama borówki smażyła z gruszkami albo z jabłkami. Te borówki były słynne w całej rodzinie i wśród znajomych.

Na razie w kuchni stoi kilka słoików dżemu/konfitury z jabłek.
Jabłka dokładnie myję, obieram, kroję na cienkie płatki. Wrzucam do garnka. Zasypuję cukrem... . Dodaję cynamonu, kilka goździków. Obowiązkowo dodaję otartą skórkę z cytryny, sok z tejże cytryny (bez pestek oczywiście). Miąższ z wyciśniętej cytryny wrzucam do jabłek. Wyciągam go tuż przed końcem smażenia.
I teraz cierpliwie smażę i mieszam co chwila... . Aż się jabłka rozpadną... . W zależności od gatunku jabłek trwa to około godziny, dwóch. 
Przekładam gorącą konfiturę do przygotowanych wcześniej słoików, od razu zakręcam i stawiam do góry dnem. Zostawiam na noc.
Próbowałam tej konfitury już następnego dnia... . Ona musi swoje odstać.... . Nabiera smaku i aromatu dopiero po kilku dniach... .
A najlepiej... schować i zapomnieć. Do zimy... . A zimą, w mroźny, śnieżny poranek przypomnieć sobie... otworzyć... i poczuć zapach lata... .  
 

sobota, 11 sierpnia 2012

Co zrobić...

Jak każdy mam swoje ulubione cykliczne programy telewizyjne. I to wcale nie koniecznie muszą być seriale... :-) I jak każdy, w takich cyklicznych programach, mam ulubionych prowadzących, czy współprowadzących. 
Pisząc o takim programie cyklicznym mam na myśli "Szkło kontaktowe". W miarę możliwości oglądam... codziennie mimo, że nie przepadam za wszystkimi "uczestnikami" programu.
Kilka dni temu do studia w czasie programu dodzwonił się pan M. z Warszawy. Narzekał na rząd, wolno mu. I wolno mu wyrazić własne zdanie. A mówił, że nie ma co do garnka włożyć... . 
Po zakończonej z nim rozmowie telefonicznej pan Grzegorz Miecugow skomentował słowa rozmówcy telefonicznego,  jak nie ma się co włożyć do garnka...
To wtedy trzeba włożyć głowę do kuchenki gazowej.
Śmiem przypuszczać, że pan redaktor nigdy nie znajdował się w takiej sytuacji, żeby musiał wkładać swoją głowę do kuchenki... . 
Nigdy nie lubiłam pana Miecugowa, bo nie lubię ludzi zarozumiałych i... nieczułych. Bo mimo, że jest dziennikarzem, jakieś uczucia choćby przyzwoitości powinien przejawiać. 
Mogę tylko mu życzyć, aby jego głowa nigdy nie była konfrontowana z piekarnikiem... .
A moje oglądanie "Szkiełka" musiałam znacznie ograniczyć, niestety.
Film video z tą wypowiedzią jest dostępny w usłudze YouTube. Mogłabym go zamieścić, ale... . 
 

środa, 8 sierpnia 2012

Książka przeczytana (cz. X)

Po raz pierwszy z twórczością Stanisławy Fleszarowej-Muskat, bo o Niej chcę dzisiaj napisać, zetknęłam się przez zupełny przypadek, natrafiając na Jej tryptyk zatytułowany Tak trzymać. I... zakochałam się w twórczości pani Stanisławy... .

Urodziła się w 1919 r. w Siennowie. Jako kilkunastoletnia panna, swoje wiersze publikowała w Gazecie Kolskiej
Podczas urlopu, który spędzała we Lwowie, poślubiła prawnika Jerzego Fleszara. 
W 1945 r. przeprowadziła się do Gdyni, zamieszkała w Sopocie. 
Po rozwodzie w 1952 r., poślubiła Tadeusza Muskata w 1957 r.
Oprócz pracy pisarskiej, była dziennikarką  Dziennika Bałtyckiego, inspektorem kulturalno-oświatowym Czytelnika, kierownikiem literackim Teatru Wybrzeże i Estrady.
Zmarła w 1989 roku w Sopocie.
Pisała o ludziach... i ich problemach.
W 1960 roku Jej powieść Pozwólcie nam krzyczeć doczekała się ekranizacji. Film nosił tytuł Spotkania w mroku.
Jeszcze dwie Jej powieści zostały zekranizowane:
w 1972 roku Wycieczka - ucieczka pod przewrotnym tytułem Ucieczka - wycieczka, oraz w 2009 roku tryptyk Tak trzymać - Miasto z morza.

Ja, dzięki uprzejmości mojego Kolegi, znawcy i miłośnika literatury, mam okazję zebrać wznowione wydawnictwa najpopularniejszych powieści Fleszarowej - Muskat. 

Przeczytałam oprócz rzeczonego tryptyku Tak trzymać, trzy inne powieści: Dwie ścieżki czasu,  Lato nagich dziewcząt oraz Zatoka śpiewających traw.

To książki osadzone, jak większość powieści tej autorki, w Trójmieście. Traktują o ludziach współczesnych, choć nierzadko akcja dzieje się pół wieku temu. Życie bohaterów i ich problemy są tak bardzo bliskie czytelnikowi, że chciałoby się tam przenieść, przeżywać emocje razem z nimi. 
Autorka nierzadko przenosi nas w czasie do trudnego okresu drugiej wojny światowej. To "przechodzenie" z czasów teraźniejszych do czasów wojennych jest jednak zawsze bardzo płynne... . 

Chyba jestem od książek tej autorki uzależniona... . 

sobota, 4 sierpnia 2012

Jesteśmy na wczasach... opalamy się...

Niedawno przekroczyliśmy półmetek wakacji. Pogoda wprawdzie nas nie rozpieszczała, jak to zwykle bywa w naszych szerokościach geograficznych, ale od pewnego czasu "ocieplenie klimatu" daje się wyraźnie odczuć... .
Każdy, kto ma trochę "możliwości", wolnego czasu i chęci - rusza na spotkanie ze słońcem. I łapie choć trochę energii na zapas, na długie, deszczowe, pochmurne dni... . Które to, jak dwa razy dwa jest cztery, na pewno nadejdą.
Plaże nadbałtyckie zapełniły się smażącymi się w słońcu ciałami... .
A przecież nie wszyscy powinni się opalać... .
Moja ukochana Mama każdego lata była opalona "na czekoladkę". Uwielbiała leżeć na słońcu... . Chociaż, nie powinna... .
Słońce, a raczej jego promienie wprawdzie pobudzają w organizmie syntezę witaminy D, a ta, jak wiadomo zapobiega krzywicy u dzieci, a u dorosłych zapobiega osteoporozie, jednak te promienie są bardzo szkodliwe na skórę. Szczególnie promienie w czasie największego oddziaływania, czyli między godziną 11 a 15. 
Opalania powinny unikać osoby cierpiące na nadciśnienie, chore na serce. Również osoby, które przyjmują lekarstwa powodujące fotoalergie, powinny ograniczyć opalanie. Takimi lekarstwami są (i tu wymienię tylko niektóre z długiej listy): leki przeciwgrzybicze, przeciwtrądzikowe, leki przeciwłupieżowe, leki hormonalne, niektóre leki przeciwzapalne, leki moczopędne, antybiotyki, beta-blokery, leki przeciwcukrzycowe i sulfonamidy... . 
I jeszcze wspomnę o kobietach w ciąży, które w tym okresie są szczególnie wrażliwe na wysokie temperatury... .
A poza tym... opalanie powoduje szybsze starzenie się skóry... i w opaleniźnie... nie jest nam do twarzy... .
I proszę mi powiedzieć... to kto może się opalać do woli?

 

piątek, 3 sierpnia 2012

VERSATILE BLOGGER - czyli dostałam nagrodę...

VERSATILE BLOGGER to nagroda dla Wszechstronnego Bloga.
Tę nagrodę otrzymałam od Meg.
Meg, dziękuję bardzo, jestem zaszczycona... . :-)

Nagrodzona osoba winna napisać coś o sobie w siedmiu puntach oraz
nominować 10 blogów.

Śpieszę z wywiązaniem się z tych powinności:

O mnie:
1. Dziękuję Bogu, że jestem,
2. Szczęśliwa żona,
3. Dumna matka dwóch synów,
4. Zakochana właścicielka kudłacza,
5. Wciąż niepoprawna optymistka,
6. Marzycielka,
7. Ucząca się życia i nie tylko... całe życie.

A oto osoby, które proszę o przyjęcie nagrody VERSATILE BLOGGER:

 1. Agnieszka Czerkas

 2. Amaya-Art 
  
 3. Paaula

 4. Joanka

 5. Tojav

 6. Kasia

 7.Marcin Budzyk

 8. Agea

 9. Aureliamyszkaszara

10. Karioka